Enkele gedichtjes van augustus 2022
Deukjes in een pakje... 2
Daar komen de stinkers
Daar is ie dan toch, zei vader pips
Eindelijk zei moeder, ze zijn wel laat
Ik heb het over de Apocalyps
Vader had het echt te kwaad
Heb jij dat zonder mij besteld
Vroeg moeder op een kwaaie toon
Geluk voor pa, er werd gebeld
Doe jij maar open Bart en wees naar mij
Dwars door de deur scheen hemellicht
En voor de deur een engel glanzend van de zij
Gouden lokken omlijstten zijn gezicht
Er klonken gevleugelde woorden
Zoals: de jeugd vliegt uit
Ik wist echt niet wat ik hoorde
Het rook op straat naar kruit
Kom, laten we maar gaan
Daar komen een paar stinkers aan
Ik weet niet wie er op hun lijstje staan
Vader, moeder? Zou het heus?
Ik sloot de deur, ik had geen keus.
Espunt, september 2022
Kromme cirkel
Tussen Oorlog en Vrede zit het bestand
Tussen Vrede en Oorlog ontbreekt het verstand
Espunt, Augustus 2022
Hadidas
Bij ons hutje in het bos
Hoort een stukje gras
's Nachts loopt er iets klauwends los
De sporen wijzen op een das
Een das op zoek naar lekk're dingen
Naar wij vermoeden engerlingen
Hij gaat echt alle perken te buiten
Die das gaat echt door roeien en door ruiten
Kleindochter Lieke noemt haar Leonidas
Kleinzoon Jan, gezien de schade aan het gras,
Houdt het voorlopig maar op stropdas.
Espunt, Augustus 2022
Eng
De engerling, dat griezelbeest
Viert in een composthoop zijn donker feest
Heerlijk warm, volop voer
Daar groei je van en word je stoer
Een leven vol van hoop is lekker
Maar na een paar jaar gaat de wekker
Hoogste tijd voor transformatie
Het larvenleven stopt
En wat zich dan ontpopt
Is echt een wonder van creatie
De keverkop gewapend met een kromme doorn
In insectenland een ware neushoorn
Het zij nog maar eens duidelijk gezegd:
Een neushoornkever? Die bestaat echt!
Espunt, September 2022
Hoog
De schappen zijn leeg
En de sloten staan droog
Het teken is veeg
En dat zit me hoog
Niets dat ons lot kan verzachten
Wolkenloos zindert de hemelboog
Al wat hier regent zijn pufklare klachten
Ja echt, dat zit me dwars en me hoog
Espunt, Augustus 2022
Hel
Het blauw van daarboven
Het bruin om me heen
De stank van de oven
De gloed van de steen
Misschien klopt het wel
Iets met hemel en hel
Hemel, hel, water en vuur
Met de mens daartussen
We zijn nu maar gestopt met blussen
Want het water werd te duur.
Espunt, Augustus 2022
Spon
Er draait een blaadje
Aan een draadje
Het worstelt in de wind
Op het takje zit een spin
Die krabt eens aan zijn kin
Wat of hij hiervan vindt?
Waar ben ik aan begonnen?
Heb ik me daarvoor ingesponnen?
Het is nogal hilarisch
Straks eet ik vegetarisch
Espunt, Augustus 2022
Pluimstaartje
Het kleine pluimstaartje
Is een aardje naar zijn vaartje
Samen springen ze met groot gemak
Van dak naar tak naar tak naar dak
En plukken met hun snabbelpootjes
Links en rechts wat knabbelnootjes
Voor nu of later in het jaar
Voorlopig zijn ze nog niet klaar
Espunt, Augustus 2022
Fluitje van een cent
Daar stond ie dan, die grote vent
Met in de hand zijn fluitje van een cent
Zij zat al tijden lelijk in de schulden
Ging niet voor minder dan een fluitje van een gulden
Espunt, Augustus 2020
Benauwde veste
Onze Aarde, onze Moeder
Die ons baarde, die ons voedde
Als planeet de meest nabije
Als planeet veruit de beste
Plek waar liefde kon gedijen
Werd ten lange, lange leste
Een dodelijk benauwde veste
Happend naar adem, geen oog voor de strop
Vierde men feest met een kous op de kop
Espunt, Augustus 2022
Ouw
Jan Terlouw had zo zijn voorkeur
Het touwtje uit de brievenbus
Het leven was nog klein en knus
Wijd open stond zijn voordeur
Rinus Terlouw, de stopperspil van toen
Was jaren Sparta’s “Rots”
Zijn voetbaltrots?
De achterdeur op slot en geef hem van katoen
Rijkdom kwam, weg het vertrouwen
Aan de deur niet langer kopen
We gingen EBI's bouwen
Alleen bij Sparta staat het achterin nog altijd open
Espunt, Augustus 2022
Stil aan de overkant
Het is stil aan de overkant
Wat is er aan de hand?
Een teken aan de wand?
Door wanhoop overmand?
Is daar nog levensvuur dat brandt?
Of is de overkant en groupe ontmand?
Zijn ze uit de band gesprongen?
Waarom geen lied’ren meer gezongen?
Zijn ze nu hun stem verloren?
Spreken ze niet meer in koren?
Naast mij, een goede vriend
Wel van de foute club
Past beter bij de overkant
Maar heeft dit niet verdiend
Wij worden kampioen
Ik heb met hem te doen
Espunt, Augustus 2022
Iek
Zwellende stoet en marsmuziek
Nieuwe tijd vol retoriek
Daar liep warempel Zwarte Riek
Arm in arm met Jan Publiek
Hij op zijn jans, zij excentriek
Wat een dolle dynamiek
Ruim op die schimmelrepubliek
Wij eisen zelfkritiek
Van de opgeblazen bolsjewiek
En de uitgetreden katholiek
Hef hoog het schild der heraldiek
Espunt, Augustus 2022
Topvrouw
Aan elke trotse oorlel
Wiegt kopergroen een snotbel
En elk van beide neusvleugels
Is behangen met een boksbeugel
Door haar enige onderlip
Steekt het botje van een kip
Doorboringen, om je ogen uit te kijken
Die het straatbeeld echt verrijken
Doorpriemd is ieder gaatje
Van dit pronte Pinaut-omaatje*
En dan haar
Haar
Marineblauw
Wie valt er niet voor zoveel extra vrouw?
*) Buurman Piet wees mij erop dat er ook een historische dame Pinaut heeft bestaan. Hoe wonderlijk is het bestaan. De inleidende tekst op Wikipedia luidt alsvolgt (met dank aan buurman Piet):
Marie-Thérèse Pinaut alias Jeanne de Bellem (Namen, 1 maart 1734 – Amsterdam, 12 oktober 1805) was een prominent figuur in de Brabantse Omwenteling van 1789 en tijdens de Verenigde Nederlandse Staten. Ze zette zich in voor de zaak van de statisten en was maîtresse en titre van hun leider Hendrik van der Noot. Als zodanig was Mademoiselle de Bellem, populair La Pinaut, een geliefkoosd doelwit van de keizerlijke en de vonckistische propaganda. In 1791 vluchtte ze naar Nederland, waarna ze tussen de coulissen van de geschiedenis verdwenen is. Aan haar sleutelrol in het geheime informatienetwerk rond Van der Noot dankte ze haar bijnaam 'Pompadour van de Nederlanden'.
Espunt, Augustus 2022
Toekan
Als ik al dromend ergens naartoe kan
Eindig ik meestal in het hart van Soedan
Daar hoor ik soms het roepen van de toekan
Is dat niet de roep der toekan vraag ik aan een toean?
Die ontpopt zich dan alras als een boze boeman
Hij kijkt mij an en snouwt:
Toekan? Toekan in Soedan? Hoe dan?
Ik word hier zo moe van!
En dan schrik ik wakker
Espunt, Augustus 2022
Lummeltje Pummeltje
Lummeltje Pummeltje Niemandsverdriet
Niemand, nee niemand die jou ziet
En horen doen we jou ook al niet
Ik hoop oprecht dat jij geniet
In dat knusse bubbeltje
Waarin jij nooit het kwartje werd
Dat vader voor jou had bewaard
Jij werd zelfs nooit het dubbeltje
Dat moeder voor jou had gespaard
Jij werd een centenkwestie
Word een vent en prik
Door dat knellende coconnetje
Klim uit jouw benauwde tonnetje
Ga leven
Je hebt nog even
Espunt, September 2022
