Andere bronnen
18 mei 2015, New York Times
Prachtige websites, glimlachende docenten en de verzekering van een mooi diploma. Newford University belooft het allemaal, maar geloof niet alles wat je ziet. De New York Times kwam erachter dat de universiteit helemaal niet bestaat. En deze ‘universiteit’ is niet de enige. Er zijn minstens 370 ‘neppe’ websites van onderwijsinstellingen bedacht door Axact, een Pakistaans softwarebedrijf. Het bedrijf verdient tientallen miljoenen dollars met diplomafraude.
Geloofwaardigheid
Sommige mensen weten dat het gaat om een nep-diploma, maar de meerderheid heeft geen idee. Door de keurig opgezette websites, ingehuurde acteurs en vervalste handtekeningen lijkt het geloofwaardig. Al blijft het natuurlijk een beetje raar dat je een diploma krijgt op basis van je CV en elders geleverde prestaties.De namen van de universiteiten klinken vertrouwd, zoals Barkley University en Mount Lincoln. Daarnaast zijn de onderwijsinstellingen actief op social media, waaronder LinkedIn en Twitter.
12.000 dollar
Een Egyptische man betaalde vorig maar liefst 12.000 dollar voor een doctoraat in de bouwkunde van de Nixon University. Hij geloofde echt dat zijn diploma uit Amerika kwam. “Het document was ondertekend door de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken, John Kerry”, aldus de Egyptenaar.
Geen reactie
The New York Times vroeg herhaaldelijk om een reactie van Axact, maar ontving alleen een brief van de advocaten waarin alles werd ontkend. Ze beschuldigden een reporter zelfs van ‘samenzweringstheorieën’. Het bedrijf kan rustig zijn gang blijven gaan, omdat er een gebrek aan regelgeving is in Pakistan.
“Dit is waarschijnlijk de grootste fraudezaak uit de geschiedenis”, zegt een gepensioneerde FBI-agent die een boek schreef over diplomafraude.
Laatste nieuws uit België, 18 maart 2016.
Een diploma kopen zonder ooit één les te volgen: dat kan, en wel in België. Tientallen nepuniversiteiten hebben in ons land een zetel. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappelijk tijdschrift Eos dat deze week gepubliceerd werd.
De Assalam University Europe in Antwerpen, de Martin Buber University (MBU) in ’s Gravenvoeren, de Robert Schuman University in Borgerhout. Het zijn allemaal ‘universiteiten’ en ze zijn allemaal in België gevestigd, zo blijkt uit het onderzoek van Eos. Ze bieden academische opleidingen, diploma’s en titels aan. Die kosten vooral veel geld – een bachelordiploma kost aan de MBU bijvoorbeeld 10.000 euro, een master 17.000 – en zijn niets waard. De ‘universiteiten’ werken vaak met afstandsleren, waarbij studenten via het internet cursussen krijgen.
Instituten voor hoger onderwijs zijn in Europa verplicht zich te laten erkennen – iets wat deze organisaties geen van alle hebben gedaan. Het is ook verboden om de term universiteit zonder erkenning te gebruiken of niet-erkende opleidingen of diploma’s te verkopen.
“De hierboven genoemde instituten zijn niet alleen. Even snel door het Belgisch Staatsblad bladeren levert meteen tientallen universities, universités en universidades op, allemaal vzw’s die een zetel hebben in België en academische opleidingen verkopen, inclusief bachelor- en masterdiploma’s en doctoraatstitels”, zegt Eos. “Al die ‘universiteiten’ zijn actief op dit moment, en ze worden niet of nauwelijks gecontroleerd hoewel ze allemaal flagrant de Belgische wetgeving overtreden. Geen enkele van die vzw’s beschikt over de verplichte accreditaties. Ze profiteren van de laksheid en onvolledigheid van de Belgische wetgeving.”
Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits laat betijen. Volgens haar kabinet is er niets aan de hand. ‘Er is streng toezicht en er zijn nauwelijks problemen’, klinkt het.
